اکسیژن – دکتر سید علیرضا عظیمی – سال 1393 ساعاتی پیش آغاز شد. هزاران سال است که مطابق سنت شایسته ساکنان آسیای مرکزی و غربی، درآغاز بهار و به اعتدال رسیدن آب و هوا و طبیعت، سال نو با جشن و شادمانی مردمان این سرزمینها آغاز می شود. ایرانیان نیزدر مرکز این بخش از آسیا و به عنوان وارثان اصلی تمدن کهن ایرانی، در پس فراز و فرود دورانها، همچنان نوروز را گرامی می دارند و در هنگام تحویل سال نو در کنار سفره های هفت سین با متمرکز کردن افکار و احساساتشان بر نیکی و کمال و برقراری ارتباط با خداوند متعال، می کوشند دوره نوینی از زندگی را با خوبی، خوشی و امید در کنار خانواده و دوستان آغاز نمایند.
آغازی مجدد در زندگی که پیوسته در جریان است تا مجالی باشد برای متوقف ساختن روزمرگی ها و عادتها، اندیشیدن به آنچه گذشته، تصویر کردن آنچه باید باشد و جمع کردن افکار و نیروها برای شروع حرکتی قدرتمند در مسیر کمال جویی فطری انسان.
در این نخستین لحظات و ساعات سال نو و در روزهای آتی، در دعاها، در دید و بازدیدها، در آرزوها و در شاد باشها همگان خواهان سلامت یکدیگر هستیم و خواهیم بود و برترین دلخواهمان برای خودمان و آنان که دوستشان داریم و برایشان ارزش قائلیم، تندرستی و سلامت است. با این حال شواهد و قرائن چند سال اخیر حاکی از آن است که وضعیت محیط زیست کشورمان با این اساسی ترین خواست و آرزوی ما همخوانی ندارد و آب و هوای کشورمان ساز مخالف می زند.
در هر حال از آنجا که وجود و خمیر مایه آدمی جویای سعادت و سلامت است و با توجه به آنکه زندگی بدون تندرستی قابل استمرار و تحمل نیست و به قول رسول اکرم (ص) لا خیر فی الحیات الا مع الصحه * ، می توان امیدوار بود که ذات کمال جوی ایرانیان و نیازشان به حیات و سلامت خود، خانواده، دوستان و هم میهنانشان برعلل و عوامل آلاینده محیط زیست غلبه نماید و در بستر ایران پاک، زندگی سالم محقق گردد.
آنچنان که رسم و عرف این روزها است و آنچنان که عقل وشرع حکم می کند، ما هم آرزو می کنیم که سال نو سال دانایی، سلامت، گشایش و عمل صالح باشد و بر اساس اراده نیک وغالب حضرت حق و خرد و کار نیک و انسان دوستانه ایرانیان، شاهد سالی بدون آلودگی هوا، بدون خشکسالی، بدون تحریم، بودن ریزگرد، بدون بنزین و گازوئیل غیر استاندارد، بدون نابودی فضای سبز و جنگلها ، بدون حضور گوگرد، آزبست ، بنزن، تولوئن و زایلین در ریه ها، بدون خودرو فرسوده، بدون خودرو ساز نااهل، بدون حذف کاتالیست و کنیستر از خودروهای تولیدی، بدون ضعف حمل و نقل عمومی، بدون ترافیک سنگین، بدون آلودگی تشعشعی، بدون آلودگی صوتی، بدون صنایع آلاینده محیط زیست، بدون دودکشهای کارخانه ای فاقد فیلتر، بدون ضعف مدیریت، بدون وعده های عمل نشده، بدون دروغ، بدون بی تفاوتی عموم شهروندان به سلامت محیط، بدون خودروی تک سرنشین، بدون "دور دور" با خودرو، بدون فراموش شدن معاینه فنی خودروها، بدون خجالت کشیدن از دوچرخه سواری، بدون تمرکز خدمات اداری در مرکز شهرها، بدون دولت الکترونیک توسعه نیافته، بدون اینترنت بی سرعت، بدون تحمیل هزینه های آلودگی محیط به نظامهای سلامت و رفاه کشور، بدون کاهش توان کار نیروی انسانی شاغل، بدون خانه نشینی اجباری کودکان، سالمندان، بیماران و زنان باردار، بدون تعطیلی ورزش صبحگاهی در پارکها، بدون نگرانی از سلامت فرزندان، بدون تنگی نفس، بدون تبدیل شدن کشورمان به بازار مصرف داروهای شیمی درمانی تولیدی شرق وغرب، بدون محو شدن برج میلاد در دود و غبار، بدون لغو شدن مسابقات ورزشی، بدون حذف زنگ ورزش مدارس، بدون فرا فکنی مسئولان، بدون بیماری وسکته و سرطان، بدون تلف شدن نفوس مسلمین و گسترش گورستانها، بدون سقوط آزاد رتبه ایران در حفظ محیطزیست در میان کشورهای جهان، بدون واگذار کردن مدیریت شهر به باد و باران، بدون تنبلی و بی برنامگی و بدون فراموش کردن آخرت و روز حساب در محضر پروردگارعالم باشد.
*من لايحضره الفقيه، شيخ صدوق، جامعه مدرسين، قم، چاپ سوم، 1413 ق، ج 4، ص 370
عکس : داناخبر
تاریخ انتشار : 1392/12/29
نظرات شما عزیزان: